Струшки вечери на поезијата 2002, Поетски митинг „Меридијани“. Румен Леонидов, Бугарија. Од директниот пренос на Радио Скопје. Снимил: Васко Марковски

Ако кажеш: „Стани, Лазаре!“,
ще стане ли…
Ако кажеш: „Събуди се, Лазаре!“,
ще се събуди ли…
Ако кажеш: „Лазаре, вдигни се!“,
ще се вдигне ли…

И ако попита Лазар:
„Ти кой си?“

И ако попита Лазар:
„Защо ме будиш?“

И ако попита Лазар:
„Защо ме викаш?“

И ако Лазар каже:
„Не съм те молил!“

И ако Лазар каже:
„Не си ме питал!“

И ако Лазар каже:
„Не те познавам!“

И ако Лазар не иска
да стане,
и ако Лазар не иска
да диша,
и ако Лазар не иска
нищо,

тогава Ти, Боже,
наричай ме Лазар…

КОМЕНТАРИ

Анонимен  31.03.2018 14:30 | #4

Като Божествен оргазъм…

Анонимен  27.05.2017 22:14 | #3

Анонимен  08.04.2017 20:51 | #2

Това е стихотворението на 20 век!

Анонимен  08.04.2017 08:57 | #1

Текст‚ съвършен като божествен организъм!

Mihail Krastanov

Силно, Велико ! Като го свържем с днес- и човек настръхва
Предишна статияАтипичният поет. Цената на самобитността, от проф.Симеон Янев
Следваща статияЙерусалим